Bugün benim doğum günüm.Nice yaşları geride bıraktım. Hayallerim oldu, heveslerim oldu. Hayal kırıklıklarım oldu, yaşım kadar. İncinmelerim,kaygılarım oldu.. İçe kapanmalarım, dışa açılmalarım. Kahkahalarım oldu,Sevinclerim. Mutluluktan olecegimi sandıgım gunlerim. Hayatı başka bir gözle görmeye, yaşamaya çalışma çabalarım oldu. Yanlış anlaşılmalarım oldu, kendimi istediğim gibi anlatamadıgım , kendimi istediğim gibi anlattığım ve beni tam da benim istediğim gibi anlayan dostlarım, sevdiklerim oldu. Bir suru arkadaştan isteyerek kendimin eledigi elimde kalanların azlığına şaştığım oldu. Kalbimin cam bir vazo gibi nasıl tuzla buz olabileceğini de gördüm, ama kendini eskisinden daha iyi nasıl onardığını da.. Pişmanlıklarım oldu, İyiki oldu dediklerim.
İnandığım değerlerim oldu, asla dediğim, değişmez sandığım inançlarım. Hepsinin zamanla nasıl değiştiğini gördüm. Birinin gözlerine bakarak dinlemenin gücünü, kalbinin başkasının acısı ile nasıl yanabileceğini, iç acısının tadını öğrendim. Bir süre önce severken, bir zaman sonra sevginin öfkeye nasıl dönüştüğünü, hayatın siz planlar yaparken sizin için ne planları olduğunu... Tarihin nasıl tekerrur ettıgını gordum. Yapılan küçücük bir iyiliğin nasıl geri döndüğünü, samimiyetin nasıl aranılan ve paha biçilmez bir değer olduğunu gördüm. Kendi iç sesinin insanı asla yanıltmadığını. Hayatın kendisinin yaşanmaya ve tecrübe edilmeye değer olduğunu öğrendim.Ha birde insanın kınadıgını bile bile nasıl yaptıgını... Evet bunların hepsi oldu yasadım gordum hissettim İyi ki oldu. En guzeli de tutkuyla sevildim. Bana emanet edilen 3 melegin annesi oldum. Allahımın hep yanımda oldugunu gordum, hissettim hayatın aslında benden yana oldugunu anladım acısıyla tatlısıyla yasadım. İnandım, yetindim, paylastım, sevdim, sevildim, sukrettim..
Yolun yarısı geldi.. Artık düşünüp kararlar verme, kırıkları onarma, güzel olana sahip çıkma yaşındayım. Kendimdeki değerleri fark etme, tecrübelerimi de hafife almamam gereken bir yaştayım bence iyiki dogmusum iyiki varım...
Alıntı
İnandığım değerlerim oldu, asla dediğim, değişmez sandığım inançlarım. Hepsinin zamanla nasıl değiştiğini gördüm. Birinin gözlerine bakarak dinlemenin gücünü, kalbinin başkasının acısı ile nasıl yanabileceğini, iç acısının tadını öğrendim. Bir süre önce severken, bir zaman sonra sevginin öfkeye nasıl dönüştüğünü, hayatın siz planlar yaparken sizin için ne planları olduğunu... Tarihin nasıl tekerrur ettıgını gordum. Yapılan küçücük bir iyiliğin nasıl geri döndüğünü, samimiyetin nasıl aranılan ve paha biçilmez bir değer olduğunu gördüm. Kendi iç sesinin insanı asla yanıltmadığını. Hayatın kendisinin yaşanmaya ve tecrübe edilmeye değer olduğunu öğrendim.Ha birde insanın kınadıgını bile bile nasıl yaptıgını... Evet bunların hepsi oldu yasadım gordum hissettim İyi ki oldu. En guzeli de tutkuyla sevildim. Bana emanet edilen 3 melegin annesi oldum. Allahımın hep yanımda oldugunu gordum, hissettim hayatın aslında benden yana oldugunu anladım acısıyla tatlısıyla yasadım. İnandım, yetindim, paylastım, sevdim, sevildim, sukrettim..
Yolun yarısı geldi.. Artık düşünüp kararlar verme, kırıkları onarma, güzel olana sahip çıkma yaşındayım. Kendimdeki değerleri fark etme, tecrübelerimi de hafife almamam gereken bir yaştayım bence iyiki dogmusum iyiki varım...
Alıntı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder