BULUT VE YILDIZ

Bir zamanlar gökyüzünde birbirlerini çok seven bir bulutla, bir yıldız varmış... Bulut gökyüzünün en şeker, en pembe bulutu; yıldız ise, en parlak umudu en cok yansıtan yıldızıymıs...
Gökyüzündeki her varlık onların sevgisini kıskanırmış...Ama biri varmış ki; bulut ve yıldızın ayrılmalarını yürekten istiyormuş. Hemde yıldızın en yakın arkadaşı olmasına rağmen...
Bulut biraz safmış, kimseyi kıramazmış.Yıldız ise bulut için elinden gelen herseyi yapabilir, herkese meydan okuyabilirmiş. Zaten onun icin bir bulut,birde cok sevdiği dostu peri varmış. Bir derdi olduğunda gider periye anlatırmış. Ama nerden bilebilirmiş ki perinin birgün bunların hepsini yıldızla bulutun ayrılmaları icin koz olarak kullanacağını?
Birgün nazar değmiş bulutla yıldıza. Hiç yoktan bir sebepten tartışmışlar. Bulut çekip gitmiş hatalı olmasına rağmen. Yıldızsa " Nasılsa bulutum beni sever. Dönecektir! " diye hiçbirşey yapmamış " Döner geri! " diye düşünmüş.
Fakat hiçbir şey beklediği gibi gitmemiş.bulut dönmemiş.Kimbilir belkide cesaret edememiş dönmeye."Herseyin bitmesini göze alamam " diye düşünmüş.
Ancak ortada tek bir gerçek varmış ki o da ikisininde cok üzgün olduklarıymış. Gökyüzündeki melekler bile ağlamışlar onların durumlarına ama ne fayda ?
Ertesi gün yıldız olanları en yakın dostu periye anlatmış. Periyse göstermelik bir hüzne bürünmüş. Çünkü eline büyük bir fırsat geçmiş. Artık hayatı boyunca kıskandığı kişiye karşı kozları varmış elinde. O kişi en yakın dostu yıldız olmasına rağmen kullanacakmış kozlarını. Hem de büyük bır zevkle...
Bulutun yanına gitmiş ve yıldızın artık onu sevmediğini söylemiş. Bulutsa üzülmüş boynunu bükmüş ama elinden hiçbir şey gelmeyeceğini düşünmüş. Çünkü yıldız inatçıymış. Bir kere olmaz dediyse bir daha " olur " demezmiş.
Yıldız günlerce beklemiş bulutun gelmesini, ondan af dilemesini ama... Bulut gelmemiş.
Birgün yıldız bulutun yanına gidip konuşmaya karar vermiş. Gece yola çıkmış. Ama yolun sonunda bulutu,en iyi dostu sandığı periyle birlikte Ay' da elele görmüş. Melekler dayanamayıp bütün olan biteni anlatmışlar yıldıza.
Çok üzülmüs yıldız ve dönmüş arkasını,çaresiz gitmiş. Bu acıyla yavaş yavaş sönmeye başlamış. Günler geçmiş  yıldız sönmüş ışık veremez olmuş.
Bulutsa artık ne eskisi kadar pembe, ne de o kadar kadifeymiş. Yıldız ilk zamanlar herşey'den vazgeçmiş,hayata küsmüş. Ama kolay pes etmezmiş. Kısa bir süre sonra hayatıyla ilgili o önemli kararı vermiş. O güne kadar hiç görmediği güneşin yanına gidecekmis.Ve biraz daha ışık isteyecekmiş ondan...
Çok geçmeden  güneşin yanına gitmis... Ondan yansıtması için biraz daha ışık istemiş.Güneş ışık yerine sevgisini vermiş yıldıza...
İşte o gün bu gündür yıldız dünyaya güneşin sevgisini yansıtır,bulutsa hep gözyaşlarını akıtır dünyaya. Birde yüreğinde kopan fırtınaları...

                                      

                                                                                                                                              Alıntı